آرمان شهرهایی که آرمان شهر نشدند؛ پالمانوا

به گزارش مجله دکوراسیون کاشیا، پالمانوا با طراحی بسیار زیبا با هدف تبدیل شدن به آرمان شهر در سال 1593 در ایتالیا ساخته شد؛ اما سرنوشت تلخ این شهر به شکوه آن انتها داد.

آرمان شهرهایی که آرمان شهر نشدند؛ پالمانوا

واژه utopia که در زبان فارسی به آن آرمان شهر یا مدینه فاضله می گویند، برای نخستین بار به وسیله آقای توماس مور ابداع شد. این واژه از دو کلمه یونانی به معنای مکان خوب و هیچ جا تشکیل شده است؛ این واژه کمی مبهم می رسد؛ اما از سویی دیگر به صورت غیرمستقیم به این موضوع اشاره می نماید که آرمان شهر واقعی اصلا وجود خارجی ندارد.

جالب است بدانید مدت ها قبل از ابداع این واژه و تعریف مفهوم آرمان شهر، افرادی بوده اند که برای دستیابی به جامعه آرمانی، شهر و دیار خود را ترک نموده اند. آرمان شهر در بیشتر ادیان الهی و غیرالهی به صورت مشابه با کمی تفاوت تعریف شده است. آرمان شهر در همه ادیان و فرهنگ ها معمولا جامعه ای است که بر پایه اصولی مثل برابری، عدالت و عدم توجه به سلسله مراتب و طبقه اجتماعی شکل گرفته شده باشد.

بروس فیلم ساز و برنده جایزه بفتا برای آنالیز اندازه توجه به سلسله مراتب در جوامع بشری، سال ها عمر خود را در میان قبایل نواحی دوردست گذارند و پس از سال ها اذعان کرد که از میان قبایلی که با آن آشنا شده است، تنها در یک قبیله چیزی به عنوان سلسله مراتب وجود نداشته است و همه آن ها کاملا یکسان و برابر بوده اند. در ادامه داستان پالمانوا را که قرار بود یکی از برترین آرمان شهرهای دنیا گردد، بازگو می کنیم.

شهر پالمانوا (Palmanova) در شمال ایتالیا در سال 1593 مستقیما تحت تاثیر واژه یوتوپیا که به وسیله آقای مور ابداع شده بود، به شکل یک ستاره 9 پر ساخته شد. این شهر در واقع بر پایه نگرشی متعلق به دوران رنسانس بنا شد که بر اساس برابری تمام افراد و لزوم به اشتراک گذاری دانش بدون هیچ گونه چشمداشت مالی ایجاد شده است.

این شهر جنگلی برای دفاع در برابر متجاوزان عثمانی از کشور بوسنی طراحی شده و مطابق با خصیصه های مبتنی بر انسان دوستی و اصول نظامی ساخته شده است. ساکنان این شهر تاجران، صنعتگران و کشاورزان مستقل بوده اند و این شهر برای حمایت از چنین افرادی بنا شده است.

به رغم شرایط بسیار ایدئال و طراحی بسیار زیبای این شهر، هیچ کس از آن استقبال نکرد؛ تا اینکه در سال 1622 امپراتور ونیز مجبور شد بعضی از مجرمان را عفو کند و آن ها را با پیشنهاد ساختمان های رایگان و بسیاری از اجناس دیگر، برای رفتن به این شهر متقاعد کرد.

حال این سوال مطرح می گردد که چرا چنین شهر با شکوهی نتوانست مردم ونیز را به خود جذب کند؟ شاید تعجب بر انگیز باشد اما این شهر به قدری ایده آل بود که مردم تصور می کردند که مسئله ای بزرگ در پس چهره زیبای آن وجود دارد و شهری قرار بود که به یک آرمان شهر واقعی تبدیل گردد، به مکانی منزوی و بسته و در عین حال بسیار عالی تبدیل شد!

اگرچه پالمانوا هرگز به آرمان شهری واقعی تبدیل نشد؛ اما همچنان با همان شکل اولیه و با جمعیت اندک 5000 نفری به حیات خود ادامه می دهد. کلیسای جامع این شهر و بقایایی از یک دژ تاریخی ارزشمند، باعث شده این شهر در لیست میراث دنیای یونسکو ثبت گردد.

سرنوشت تلخ پالمانوا این درس را به ما می دهد هر چیزی که زیاد از حد خوب و بی نقص باشد، مردم به خوب بودن آن شک می نمایند و تصور می نمایند مسئله ای در آن وجود دارد.

منبع: کجارو
انتشار: 21 آذر 1403 بروزرسانی: 21 آذر 1403 گردآورنده: kashia.ir شناسه مطلب: 2377

به "آرمان شهرهایی که آرمان شهر نشدند؛ پالمانوا" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "آرمان شهرهایی که آرمان شهر نشدند؛ پالمانوا"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید