دهانه هایی از پل صیحه زیر خروارها خاک مدفون شده است - مجله دکوراسیون کاشیا

هانی خادم افزود: اگر بر روی دهانه های این پل که در خاک مدفون شده اند حفاری و بازسازیی انجام گردد، به زیبایی های پل افزوده شده و کارکرد اصلی پل برای ما شناخته می گردد.

او با بیان اینکه معماری این پل تاریخی بی نظیر است، اظهار داشت: احیای پل صیحه می تواند فرصت مناسبی برای رونق گردشگری این شهرستان باشد اما متاسفانه تا به امروز اعتباری تخصیص نیافته است.

سرپرست اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی اندیمشک با اشاره به اینکه این اثر در سال 82 بازسازی و ساماندهی شد و با تاکید بر اینکه اداره میراث فرهنگی اندیمشک برای بازسازی و احیای مجدد این پل به اعتبار احتیاج دارد، اظهار داشت: بعد از یک بار بازسازی اجرا شده و با گذشت سالهای زیادی از اولین بازسازی هنوز هم عملیات بازسازیی روی این پل انجام نشده است.

پل صیحه یا آباره عباس خان در هشت کیلومتری جاده اندیمشک به شوش و در حاشیه شرقی جاده واقع شده است. این پل در سال 1379 شناسایی و خاک برداری و بازسازی آن از سال 1380 شروع شد. پل صیحه 12 دهانه دارد و در گذشته کاربری انتقال آب داشته و آب را از رودخانه دز از طریق کانال به این منطقه می آورده است. پس از عبور آب از روی پل، زمین های کشاورزی آن طرف پل آبیاری میشدند.

مصالح بکار رفته در ساخت این بنا که به دوره صفوی تعلق دارد سنگ، آجر همراه ملات گل، آهک و ساروج است. پی پایه های این پل از سنگ، ستون ها از آجر و دیواره های فوقانی از سنگ هستند. دریچه های پل در جهت خلاف جریان آب و هم در جهت موافق آن پیش آمدگی هایی دارند که در اصطلاح موج شکن اند. افزایش مقطع طولی پل و سنگین تر کردن پایه ها برای خنثی سازی رانش حاصل از طاق های بزرگ، در استحکام پل در مقابل فشارهای شدید آب در هنگام طغیان رودخانه ها و راهنمایی مناسب آب از لحاظ مکانیکی و مهندسی در دوام پل تاثیر بسیاری داشت.