طرز تهیه سبزی پلو با ماهی به روش طبخ مازندرانی - مجله دکوراسیون کاشیا

سبزی پلو با ماهی، غذای مورد علاقه مازندرانی ها بویژه در ایام عید و شب سال نو است. ماهی های مختلفی در مازندران صید شده و یا پرورش داده می شود، اما ماهی ویژه نوروز، ماهی سفید است.

شاید راز خوشمزگی سبزی پلو با ماهی، در سادگی پخت آن باشد. مازندرانی ها ماهی را در روشی بسیار ساده، سرخ می کنند. خوشمزگی ماهی های شمال باعث شده که جز چاشنی نمک، نیاز به طعم دهنده دیگری نداشته باشند.

برای تهیه ماهی خیلی تازه باید سر تور صیادان حاضر شد و ماهی را از ساحل خرید، اما ماهی های تازه صید شده در بازار ماهی فروشان هم عرضه می شود، پس بهتر است با رعایت کامل پروتکل های بهداشتی، ماهی مورد نیاز را از بازار محلی یا فروشگاه های پروتینی تهیه کنید و اگر هم تازه نبود، فقط دقت کنید که فاسد نباشد، چون طبخ ماهی به روش کدبانو های مازندرانی مزه لازم را حتی به ماهی یخ زده هم تزریق می کند.

این که ماهی را از سر تور صیادان تهیه کرده باشید یا از بازار، باید پس از تمیز کردن فلس ماهی و شستن آن، به اندازه دلخواه برش زده و با کمی نمک، سرخ کنید. دلبخواهی می توانید اندازهی زرچوبه و فلفل را با نمک مخلوط کرده و به دو طرف برش ماهی بزنید. این روش را بیشتر کدبانو های ساحل نشین مازندران انجام می دهند.

سبزی پلو هم با ترکیب سبزی شوید و برگ سیر، تهیه می شود.

اما در کنار سادگی تهیه سبزی پلو با ماهی، مواد دیگری برای تهیه ماهی شکم پر، استفاده می شود که تهیه آن کمی فرایند طولانی تری دارد، اما زنان مازندرانی در ایامی که فصل انواع سبزی صحرایی و سبزی تازه محلی است این مواد را تهیه کرده و در فریزر نگهداری و به وقت خوردن ماهی، مصرف می کنند.

سبزی شکم پری معمولا در شکم ماهی جای داده می شود، برای تهیه این غذا، زنان مازندرانی ترجیح می دهند از ماهی ماده استفاده کنند تا فضای بیشتری برای کار داشته باشند. در دیگر مواقع و به ویژه برای ماهی سرخ کرده، ترجیح بر این است از ماهی نر استفاده کنند، چون گوشت بیشتری دارد.

در شرق و مرکز و همچنین غرب مازندران اگرچه از سبزی های تقریبا یکسانی برای تهیه سبزی شکم پری استفاده می کنند، اما سبزی تهیه شده در 2 منطقه شرق و مرکز و غرب مازندران، فرق دارد و هر یک، طعم خاص خود را دارد.

انارریجه، برگ سیر، شوید، اوجی، زولنگ، سرسم، شنبلیله، جعفری، گشنیز و تره سبزی های معطر و صحرایی است که برای تهیه مواد ماهی شکم پر در مرکز و شرق مازندران استفاده می شود.

انارریجه ماده غالب سبزی شکم پری است و تره، اوجی، شنبلیله، جعفری و گشنیز تقریبا به یک اندازه استفاده می شود و از نظر کمیت، در رده دوم قرار دارند و بعد مابقی سبزی ها؛ انارریجه، اوجی و زولنگ از سبزی های صحرایی و خودرو در مازندران هستند و بهار فصل رویش این سبزی هاست، در دشت، صحرا و اطراف جنگل، این سبزی ها می رویند و از نعمت های طبیعی منطقه به شمار می آیند.

این سبزی ها را پس از پاک کردن و شستن، خرد کرده و می پزند. رب انار، گردو، تخم انار خشک آسیاب شده از موادی است که به این سبزی اضافه می شود تا سبزی شکم پری آماده شود.

در غرب مازندران هم از همین سبزی ها، اما با نام های دیگری مانند چوچاق، خارواش، ترش واش و انگیسون به همراه سیر، گشنیز، نعنا، رب انار و مغز گردو برای تهیه سبزی شکم پری استفاه می شود.

در بعضی منطقه ها مازندران به سبزی شکم پری، تو دلی هم گفته می شود.

بعضی از زنان مازندرانی بنا بر سلیقه و ذائقه خانواده، اشپل یا همان تخم ماهی را به همراه این سبزی در شکم ماهی قرار می دهند، ماهی را دوخته و در تابه بزرگ به آرامی می پزند.

بعضی دیگر از زنان مازندرانی ترجیح می دهند ماهی را سرخ کرده و سبزی را در کنار آن قرار دهند که روش ساده تر و راحت تری است.

عطر برنج مازندران و سبزی های معطر در کنار طعم لذیذ ماهی، لحظات نابی را برای خانواده رقم می زند.

اگر ماهی سفید دم دست ندارید از هر ماهی دیگری هم می توانید برای تهیه این غذای خوشمزه استفاده کنید.

مازندرانی ها ماهی را با سیر سرو می کنند خواه سیر خشک و تازه باشد یا سیر ترشی که زن کدبانوی مازندرانی آن را تهیه کرده است.