فسیل اژدهای ولز پیدا شد!، عکس - مجله دکوراسیون کاشیا

به گزارش خبرگزاری خبرنگاران ، تا همین اواخر تصور می شد که ولز عاری از هرگونه دایناسور بوده است، با این حال، در ده سال گذشته، کشف چندین دایناسور در این منطقه گزارش شده است، اما شرایط زندگی آنها به خوبی مورد آنالیز قرار نگرفته است. در یک مطالعه تازه به وسیله تیمی از دانشگاه بریستول که در Proceedings of the Geologists Association منتشر شده است، برای اولین بار جزئیات مهمی از سرگذشت این دایناسورها فاش شده است.

محققان دریافتند که دایناسورهای اولیه ولز در به بیش از 200 میلیون سال پیش در یک دشت گرمسیری در ساحل زندگی می کردند. این کشف در Lavernock Point، نزدیک به Cardiff و Penarth، انجام شد. در چندین سطح، انباشته ای از استخوان ها از جمله بقایای ماهی، کوسه، خزندگان دریایی و گاهی دایناسورها وجود دارد.

اوین ایوانز، دانشجوی سابق کارشناسی ارشد بریستول در پالئوبیولوژی، این مطالعه را رهبری کرد. او شرح داد: بستر استخوان تصویر یک مجمع الجزایر استوایی را ترسیم می نماید که در معرض طوفان های مکرر قرار می گرفت، که مواد را از اطراف منطقه، هم در خشکی و هم در دریا، به یک منطقه جزر و مدی می برد. این بدان معناست که فقط از یک افق فسیلی، می توانیم یک سیستم اکولوژیکی پیچیده را با مجموعه ای متنوع از خزندگان دریایی مانند ایکتیوسورها، پلزیوسورها و پلاکودنت ها در آب و دایناسورها در خشکی بازسازی کنیم.

ردپایی که در صخره های تریاس از ولز جنوبی یافت شد

من در تمام عمرم از ساحل پنارث بازدید نموده بودم و در کاردیف بزرگ شدم، اما هرگز متوجه فسیل ها نشدم. سپس، هر چه بیشتر خواندم، شگفت انگیزتر شد. زمین شناسان محلی از دهه 1870 استخوان ها را جمع آوری می کردند و بیشتر آنها در موزه ملی ولز در کاردیف هستند.

سیندی هاولز، متصدی دیرینه شناسی در موزه ملی ولز، می افزاید: مجموعه های لاورنوک به قرن نوزدهم بازمی گردد و بخش های زیادی از بستر استخوان در طول سال ها جمع آوری شده است. وجود فسیل های دایناسور در این سایت تضمین می نماید که این مکان یکی از مهم ترین مکان ها برای دیرینه شناسی در ولز باقی می ماند.

تصویر هنری از مجمع الجزایر بریتانیا در دوران تریاس

دو کشفی که به وسیله این تیم در حین انجام کار میدانی در لاورناک انجام شد، بقایای فسیل شده یک استئودرم پلاکودنت و یک استخوان گولار کولاکانت بود. ناظر دکتر کریس دافین گفت:بقایای کولاکانت ها و پلاکودنت ها در بریتانیا نسبتا نادر هستند، که این یافته ها را قابل توجه تر می نماید. این دو فسیل به تنهایی یاری می نمایند تا تصویری وسیع تر از شکل ظاهری رتیان در بریتانیا ایجاد گردد.

پروفسور مایکل بنتون از دانشکده علوم زمین بریستول، ناظر دیگر پروژه، می افزاید:حجم بقایای دایناسورهایی که در لاورنوک یافت شده اند بسیار هیجان انگیز است و فرصتی برای مطالعه دوره ای پیچیده و اغلب مرموز در تاریخ تکاملی آن ها است. ما بقایای یک حیوان بزرگ شبیه پلاتئوزاروس را به همراه چندین استخوان که احتمالاً متعلق به یک تروپود درنده است، شناسایی نموده ایم.

بخش قابل توجهی از مقاله به میکروفسیل های فراوان یافت شده در این سایت اختصاص دارد که شامل دندان های ماهی، فلس ها و قطعات استخوانی می گردد. با آنالیز هزاران نمونه، این تیم قادر به شناسایی گونه های کلیدی در دریاهای کم عمق و آنالیز اهمیت نسبی هر کدام بودند.

منبع: bristol.ac.uk

227227