امروز در فضا: ناسا طراحی فضاپیمای جمینای را تأیید کرد - مجله دکوراسیون کاشیا

پروژه جمینای در زمان اوج جنگ سرد بین شوروی و ایالات متحده برنامه ریزی شد و 31 مارس 1962، ناسا طراحی فضاپیمای آن را تأیید کرد.

31 مارس 1962، ناسا طراحی فضاپیمایی تازه به نام جمینای را تأیید کرد. این برنامه قرار بود به ایالات متحده یاری کند تا برای مأموریت آپولو آماده گردد.

برنامه جمینای

پروژه جمینای در زمان اوج جنگ سرد بین شوروی و ایالات متحده برنامه ریزی شد. فضاپیمای آن به وسیله مهندس کانادایی، جیم چمبرلین طراحی شد و شرکت هواپیماسازی مک دانل ساخت آن را برعهده گرفت.

با وجود اینکه کپسول کمی بزرگتر از فضاپیمای پروژه مرکوری بود، همچنان برای فضانوردان محیطی کوچک محسوب می شد.

جمینای تجهیزات و روش های مأموریت در مدار زمین را آزمایش کرد و با آموزش فضانوردان، ناسا را بیش از پیش برای سفر به ماه آماده کرد.

تصاویر از فضانورد باز آلدرین که در هنگام انجام ماموریت جمینای-12 خارج از فضاپیما ثبت شد.

هر مأموریت جمینای دو فضانورد را برای دوره هایی از 5 ساعت تا 14 روز به مدار زمین می برد. این برنامه شامل 10 پرتاب سر نشین دار، 2 پرتاب بدون سرنشین و 7 وسیله نقلیه هدف بود که مجموعاً 1280 میلیون دلار هزینه داشت. این پروژه که بین مرکوری و آپولو بود، از 1961 تا 1966 در جریان بود.

دستاورد ها

ایالات متحده با توانایی هایی که طی این پروژه به آن ها دست یافت، توانست رجحان های بسیاری به دست آورد و در مسابقات فضایی پیروز گردد.

طی این مأموریت، پیاده روی های فضایی، استقامت هشت روزه و 14 روزه، بارگیری فضایی و دیدار با وسیله نقلیه هدف آگنا برای اولین بار انجام گرفت.

جمینی-8 برای اولین بار در تاریخ در آستانه اتصال کامل با فضاپیمای هدف خود.

آزمایش هایی نیز روی سیستم ها و سپر حرارتی فضاپیما انجام گرفت و برای اولین بار نیروی الکتریکی به وسیله سلول سوختی فراوری شد.

جمینای-10 نیز ثابت کرد تشعشعات در ارتفاعات بالا مشکل جدی به وجود نمی آورند. رکورد ارتفاع مداری سرنشینی با زمین همچنان به نام جمینای-11 است.

شاید بزرگ ترین و مهم دستاورد این پروژه را می توان اولین الحاق و دیدار با فضاپیمایی دیگر دانست. انجام مانورها، رعایت فاصله صحیح و به ویژه لنگراندازی احتیاج به تمرین و تخصص خاصی داشت.

منبع:دیجیاتو