کتاب یادداشت های شخصی ال. ام. مونتگمری؛ نویسنده آن شرلی و قصه های جزیره - مجله دکوراسیون کاشیا

لوسی مود مونتگمری (1874-1942) - که رمان های آن شرلی با موهای قرمز، قصه های جزیره و بسیاری از رمان های محبوب دیگر را به رشته تحریر در آورده است، در بیشتر عمرش خاطرات خود را مکتوب می کرد. او فرایند نگارش این خاطرات را در سال 1889 هنگامی که چهارده ساله بود شروع کرد و تا اندکی قبل از مرگش به نوشتن آن ها ادامه داد. متن هایی صریح که بدون تفکر قبلی نگاشته شده اند، ساختار روایی غیرعادی و خاصی را خلق نموده اند که گویای استعداد مونتگمری اول از همه به عنوان یک قصه گوی قابل و برجسته است.

جلد اول مجموعه کتاب های یادداشت های شخصی لوسی مود مونتگمری که به وسیله مری روبیو و الیزابت واترستون ویرایش شده اند، گزیده ای از خاطرات مونتگمری را در خلال سالهای 1889 تا 1910، زمانی که مونتگمری چهارده تا سی و پنج ساله بود، ارائه می دهد. پس از آن جلد دوم به خاطرات او در خلال سالهای 1910-1921 می پردازد، جلد 3 نیز یادداشت ها و خاطرات مونتگمری را سالیان بین 1921-1929 بیان می نماید، جلد چهارم شامل خاطرات ما بین سالهای 1929-1935 او است و جلد پنجم که آخرین جلد این مجموعه است و در سال 2004 منتشر شده است به خاطرات مونتگمری در فاصله سال های 1935-1942 می پردازد. اولین جلد این مجموعه در نوامبر 1985 به وسیله انتشارات دانشگاه آکسفورد در دو قالب جلد گالینگور و جلد شومیز مالی منتشر شد.

جلد اول کتاب (روزهای پر اتفاق مدرسه و درهم شکستن های عاشقانه ) (سالهای 1889 تا 1910)

لوسی مود مونتگومری (1874-1942) که نویسنده آنه اهل گرین گیبلز (آن شرلی با موهای قرمز) و بسیاری از رمان های دیگر مورد علاقه خوانندگان در سراسر دنیا است، در بیشتر عمر خود خاطراتش را به صورت گسترده مکتوب می کرد. او این کار را در سال 1889 هنگامی که چهارده ساله بود شروع کرد و تا اندکی قبل از مرگش به آن ادامه داد. جلد اول یادداشت های شخصی ال ام مونتگمری ما را به سال 1910 می برد، سال قبل از ازدواجش، زمانی که جزیره پرنس ادوارد را ترک کرد. روزهای مدرسه او را در کاوندیش بازگو می نماید، روزهایی مملو از حوادث، اتفاقات، و درهم شکستن های عاشقانه ای که به داستان های او راه پیدا کرد.

او یک سال را در دهکده شاهزاده آلبرت، ساسکاچوان، با پدر و نامادری خود گذراند. یک سال تحصیل در کالج پرنس ولز در شارلوت تاون، جایی که برای معلمی آموزش دید، و یک سال دیگر در دانشگاه دالهوزی. سال های تدریس او؛ همراه با علاقه شدید او به پسر خانواده ای بود که با آن ها زندگی می کرد. بعد از آن یک دوره طولانی و عمدتاً ناخوشایند خانه داری برای مادربزرگش. و انتشار کتاب آن شرلی با موهای قرمز. کتابی که محتوای اتوبیوگرافیکش هر خواننده جدی و مشتاق ادبیاتی را مجذوب خودش می کرد. اما خاطرات مونتگومری نیز به طرز ویژه ای جالب هستند زیرا تاریخ اجتماعی منحصربه فردی را از آن دوران ارائه می دهند و این امتیاز را دارند که زندگی یک زن برجسته را از نزدیک ببینند. این خاطرات که شاید واضح ترین و مفصل ترین خاطرات در میان محتوای خاطره نگاری کانادایی را تشکیل می دهند، در تضمین جایگاه ماندگار مونتگومری در ادبیات کانادا، مثل آثار داستانی اش، نقشی برجسته دارند. در واقع این جلد مقدمه ای غنی و مجذوب کننده برای کل مجموعه است.

جلد دوم کتاب (روزهای انتشار آن شرلی، کسب معروفیت و ازدواج مونتگمری) (سالهای 1910-1921)

پس از انتشار جلد اول یادداشت های شخصی ال ام مونتگمری (که با تحسین شدید منتقدان همراه بود)، جلد دوم این مجموعه که دوره سال های 1910 تا 1921 را پوشش می دهد، نیز منتشر شد. جلد دوم بیشتر معطوف به تغییر و تحولات بزرگ هم در زندگی مونتگومری و هم در جامعه آن دوره است. هنگامی که او اولین مدخل این جلد را نوشت، کمی پیشترش با انتشار کتاب آن شرلی با موهای قرمز در سال 1908 به یک نویسنده مشهور دنیای تبدیل شده بود. سفر ماه عسلش به اسکاتلند و انگلیس؛ و خروج او از جزیره پرنس ادوارد به همراه محدودیت های نو زندگی او به عنوان همسر یک خطیب پروتستان در روستای انتاریو. مونتگومری در این جلد از یادداشت هایش عمق دوستی، ریزه کاری های خانه داری، لذت مادر شدن همراه با آسیب های حاصل از یک ازدواج آشفته را فاش می نماید و منابع مورد احتیاج برای خلق مجموعه آن شرلی و ظهور قهرمان نوش یعنی امیلی را ثبت و ضبط می نماید. در این مجلد ما بعلاوه می بینیم که چگونه یک زن حساس، به احتمال و عواقب یک جنگ دنیای واکنش نشان می دهد.

مونتگمری با لحنی تند و احساساتی، با نگاهی تیزبین و مضطرب، گزارشی قانع کننده از زندگی چشمگیر خود در پس زمینه (اعم از زندگی اجتماعی و ادبی) و در نگاه کلی تر گزارشی جامع از یک دوره پرفراز و نشیب در تاریخ کانادا ارائه می دهد. مدخل های این جلد نسبت به جلد اول بسیار پخته تر و عمیق تر نگاشته شده اند.

جلد سوم کتاب (انتشار امیلی، گل همواره بهار و رمان قلعه آبی) (سالهای 1921-1929)

جلد سوم یادداشت های شخصی ال ام مونتگمری که مشتاقانه انتظار انتشارش می رفت، فاصله سالهای 1921 تا 1929 را پوشش می دهد. در دهه 1920، مونتگومری در اواسط زندگی بالغانه خود است و زندگی شخصی و حرفه ای او حتی پیچیده تر می گردد. مونتگومری در این دوره با تعهدات مادرانه، وظایف خانه داری، بی تفاوتی خانواده، غم و اندوه از دست دادن دوستان و خانواده، درخواست یاری از سوی نویسندگان جوان برای مشاوره و یاری و تقلای روزمره برای ایجاد تعادل بین وظایف اجتماعی و خانوادگی یک زن، دست و پنجه نرم می نماید.

بعلاوه پیروزی ها و اتفاقاتی پیش می آید که بیشتر به موقعیت او به عنوان یک نویسنده پرفروش مرتبط است: مثلا معروفیت فزاینده. خلق پیروز آثار ادبی نوش یعنی امیلی و گل همواره بهار و رمان بزرگسالانه تر قلعه آبی. کوشش برای تخصیص دادن زمان برای مکاتبه با ناشران، هواداران، دوستداران قلم و از همه مهمتر برای نوشتن. ما نتیجه شادمان کننده دعوای حقوقی او علیه یک ناشر بی وجدان و نتیجه غم انگیز حاصل از یک تصادف جزئی اتومبیل را در این جلد دنبال می کنیم. هر چند در این جلد مسائل شخصی بیشتری نیز برای مونگمری وجود دارد: حسادت کشیش ایوان مکدونالد از انتشار آثار و پیروزیت اجتماعی همسرش. سایه تیره ناشی از حملات مکرر مالیخولیا مذهبی او. او نگران است مبادا پسرانشان تمایلات شغلی مشابهی را نشان دهند.

در اواسط این دهه، ایوان مک دونالد همسر مونتگمری دعوتی شغلی را به نوروال، در استان انتاریو می پذیرد و مونتگومری می پذیرد که لیسکدیل عزیز را با احساساتی درهم امیخته و پریشان ترک کند.

در این سال ها (برخلاف دهه ای که به عنوان عصر جاز توصیف می گردد) مونتگمری بیشتر و بیشتر به دفتر یادداشت روزانه اش روی می آورد تا بینش ها و نظراتی را که در جایگاه خانوادگی اش قابل بیان نیست و بعلاوه تجلی های کوتاه لذت در طبیعت را ثبت کند. زیبایی ای که همواره سعی نموده آن را ثبت کند. یادداشت های شخصی ال ام مونتگمری نمونه مهمی از زندگینامه نویسی (در حالت اتوبیوگرافیک) به وسیله نویسنده ای پیچیده، حساس، پیروز و شگفت آور در دوران معاصر است.

جلد چهارم کتاب (سقوط بازار سهام، کاهش حق انتشار کتاب های متعدد او) (سالهای 1929-1935)

جلد چهارم از یادداشت های شخصی ال ام مونتگمری فاصله سالهای 1929 تا 1935 را پوشش می دهد، دوره ای پرفراز و نشیب در زندگی این نویسنده. در سال 1929 او 54ساله بود و در سراسر دنیا به عنوان نویسنده آن شرلی و بسیاری از کتاب های دیگر شناخته می شد، با این حال این دوران نیز دوران شکست های متعددی برای او بود: سقوط بازار سهام، کاهش حق انتشار کتاب های متعدد او، باید برای دو پسرش امکان تحصیلات دانشگاهی را فراهم می کرد، در حالی که حقوق کلیسای کوچک شوهرش اغلب با تعویق پرداخت می شد و مبلغ ناچیزی بود و این واقعیت که بسیاری از وام هایی که او به دوستان و خانواده می داد بازپرداخت نمی شد.

او در روابط با پسرانش و همسرش با بحران های شخصی روبرو شد و در کلیسای پرسبیتریان نوروال، یعنی کلیسای محله همسرش، بحث و جدل شدیدی در گرفت. او بعلاوه نسبت به شرایط روحی خود احساس نگرانی می کرد و هدف ناخواسته ابراز عشق پرشور یک زن جوان شد. با این حال، این دوره ای بدون شادی نبود: این جلد با سفرهای شاد به جزیره پرنس ادوارد و غرب کانادا شروع می گردد و با او به انتها می رسد که مشتاقانه منتظر یک زندگی نو در تورنتو است.

علاوه بر نگاهی صمیمی به زندگی روزمره یکی از محبوب ترین نویسندگان دنیا، این یادداشت ها را می توان به عنوان تاریخ اجتماعی مجذوب کننده اوایل قرن بیستم نیز مطالعه کرد. برای مثال، مسائل مربوط به سلامتی مونتگمری بینش های جالبی را در خصوص شرایط عملنمودهای پزشکی ارائه می نماید. هنگامی که یک حمله آسم با قرص استریکنین درمان می گردد یا سرم بد ترکیبی از آرسنیک را بیرون می آورد، ممکن است خوانندگان کمی به خود بلرزند.

برای همه کسانی که آثار مونتگمری را دوست دارند، و بعلاوه علاقه مندان به زندگی زنان و تاریخ معاصر کانادا، جلد چهارم مجلات مونتگمری منابعی مجذوب کننده و تکان دهنده ارائه می نماید.

جلد پنجم کتاب (مهاجرت به تورنتو و مرگ مونتگمری) (سالهای 1935-1942)

آخرین جلد از یادداشت های شخصی ال ام مونتگمری، سال های 1935 تا 1942، یعنی سال مرگ مونتگمری را پوشش می دهد. این جلد در واقع داستان یک نویسنده خلاق و با استعداد را تکمیل می نماید که همسر، مادر، رهبری اجتماعی و شخصیتی شناخته شده نیز بود.

لوسی مود مونتگمری که دیگر در یک مزرعه یا روستای کوچک روستایی زندگی نمی کرد، زندگی در مرکز شهر تورنتو را آنالیز کرد و دفتر خاطرات خود را به دفتر خاطرات بی سابقه یک زن خانه دار حومه شهری تبدیل کرد. در اینجا او با یافتن دوستان و همسایگانی در حومه سوانسی، ثروت و غنای فرهنگی شهر را برای اولین بار تجربه کرد، جایی که او و شوهرش پس از بازنشستگی در آنجا ساکن شدند. این جلد از یادداشت های شخصی ال ام مونتگمری امیدها و رضایت او را از خانه و محله نوش و بعلاوه مبارزه او با حملات مکرر افسردگی خود و همسرش را توضیح می دهد. این جلد بعلاوه نشان دهنده اصطکاک فزاینده بین نسل ها است، زیرا تنش ها بین او و پسرانش، چستر و استوارت، در سال های بعد به یکی از مسائل اصلی او بدل شد.

با وجود همه نگرانی های خصوصی اش، او همچنان به ثبت رویدادهای عمومی ادامه می دهد. سال های 1935 تا 1942 واقعاً سالهای مسئله ای برای مونتگمری بود. رکود بزرگ عمیق تر شد. کناره گیری پادشاه ادوارد هشتم هم امنیت سلطنت و هم فرضیات اجتماعی در خصوص ازدواج و طلاق را متزلزل کرد. تهاجم ایتالیا به اتیوپی، جنگ چین و ژاپن و ناتوانی آشکار جامعه ملل در بازدارندگی هیتلر، همگی عدم اطمینان سیاسی را تشدید کردند، زیرا دنیا به طور اجتناب ناپذیری به سوی شروع جنگ دنیای دوم حرکت می کرد.

این جلد انتهای مجموعه روایتی صمیمی از زندگی در یک شهر در حال رشد، یک محله محبت آمیز، یک دنیای در حال تغییر و یک خانواده دردسرساز ارائه می نماید که همه با چشم تیزبین و شوخ طبعی لوسی مود مونتگمری ثبت شده است. مانند جلدهای قبلی یادداشت های شخصی ال ام مونتگمری، این جلد نیز نقطه مقابل رئالیسم تاریک و کنایه تراژیک اجتماع با انسان ها است البته با نگاهی طنزآلود و بچگانه. بی تردید باید گفت یادداشت های شخصی ال ام مونتگمری جواهری در ژانر زندگی نویسی محسوب می شوند.