تبدیل دهکده کوچکی در سوئیس به یک هتل - مجله دکوراسیون کاشیا

دهکده ای کوچک و کوهستانی در میان طبیعت سرسبز دره ای در کشور سوئیس واقع شده است که گویی از دل افسانه های پریان بیرون آمده است. این دهکده نقلی و زیبا در بخشی ایتالیایی زبان این کشور واقع شده و چندان از لوکارنو فاصله ندارد. در ساخت کلبه های سنگی این دهکده از گرانیت های محلی استفاده شده است که برای قرن های بدون آسیب باقی می مانند. اما به دلایلی این زیبایی کم کم به شهر ارواح تبدیل شده است.

شاید باورش سخت باشد، اما دهکده ای که روزگاری نزدیک به سیصد نفر جمعیت داشت، اکنون تنها شاهد سکونت دوازده نفر است که از این تعداد یازده نفر بالای 65 سال سن دارند. از سوی دیگر تنها فعالیت مالی این دهکده یک رستوران روستایی است. به همین خاطر این دهکده اکنون بیشتر به شهر ارواحی شباهت پیدا نموده که خانه هایش خالی از سکنه هستند. به همین خاطر به نظر می رسد شاید مسکونی نگاه داشتن آن راهی خوب برای ادامه بقای این جامعه کوچک و قدیمی باشد.

این دهکده زیبا کوریپّو نام داشته و در دره ورزاسکا (Verzasca Valley) واقع شده است. با توجه به جمعیت بسیار اندکی باید این دهکده را یکی از کوچک ترین بخش های کشور سوئیس دانست که همچون بسیاری دیگر از دهکده های منطقه آلپ در طول سال ها شاهد کاهش جمیعت و مهاجرت نسل جوان به دیگر شهرهای کوچک و بزرگ بوده است. معمولا افراد برای تجربه زندگی بهتر، تحصیلات یا فرصت های شغلی مناسب، قید زندگی در آنجا را زده و به نقاط دیگر کوچ نموده اند. به طوری که اکنون تنها افراد بازنشسته در کوریپو سکونت دارد، کسانی که در عین حال حاضر نیستند زادگاه خود را ترک نموده و مایلند به هر شکل ممکن به بقا و نجات آن یاری نمایند و در این راه ظاهرا ایده تبدیل کردن دهکده به هتل، راهکاری خوبی است که ارزش توجه کردن را داشته است.

این دهکده در منطقه تیچینو (Ticino) و در جنوب سوئیس واقع شده است. علی رغم نزدیکی قابل توجه این دهکده به لوکارنو (30 دقیقه فاصله)، در طول دویست سال جمعیت سیصد نفری آن به تدریج کاهش پیدا نموده است. اما معدود ساکنان به جامانده سخت در کوشش هستند تا این دهکده را نجات بدهند. در سال 1975 این دهکده پیروز به کسب جایزه ای در زمینه حفظ و نگهداری از میراث فرهنگی و تاریخی اروپا شد. این مسئله ساکنان را تشویق کرد تا با همکاری یکدیگر این میراث ارزشمند را حفظ نموده و حتی آن را برای آیندگان نیز نگهداری نمایند. به همین خاطر به سراغ ایده تبدیل کردن کل دهکده به یک هتل در قالب یک پروژه توریستی رفتند.

بنیادی محلی در این راه به آنها یاری می نماید، معماری به نام فابیو گیاکومازی (Fabio Giacomazzi) از اعضای این بنیاد است که طرحی را به همین دلیل ارائه داده که در قالب آن قرار است رستوران دهکده تبدیل به بخش پذیرش هتل گردد، هتلی که طبق پیش بینی ها از تابستان سال آینده میلادی آماده ارائه خدمات به مهمانان است.

از این پروژه جدید با نام Albergo Corippo یاد می گردد که از مفهومی تحت عنوان Albergo Diffuso گرفته شده است که به مفهوم هتل پراکنده (scattered hotel) شناخته می گردد. این ایده هم اکنون در شماری از روستاهای کشور ایتالیا نیز امتحان شده، اما تا به امروز در سوئیس مورد توجه قرار نداشته است. هدف از این طرح تغییر کل دهکده و بافت آن به صورت یک مجموعه هتل است. به این صورت که رستورانی که در میدان اصلی قرار گرفته تبدیل به بخش پذیرش و اتاق غذاخوری می گردد، میدان دهکده لابی هتل بوده و خیابان های آن به عنوان راهروهای هتل در نظر گرفته می شوند. در نهایت تعدادی از 60 کلبه سنگی دهکده نیز به اتاق های هتل تبدیل خواهند شد که با سبک محلی و روستایی تزئین و آماده می شوند.

در کنار این تغییرات قرار است در آینده سالن شهرداری و کلیسای دهکده نیز به مکان های برای انجام فعالیت های بیرونی تبدیل شوند. همچنین خدماتی همچون سرویس رفت و آمد و امکان حمل و نقل مهمانان برای بازدید از نقاط دیدنی اطراف نیز مد نظر طراحان واقع شده است. در عین حال بازدید از موزه و برگزاری کلاس های آشپزی هم ایده هایی هستند که به رونق بیشتر این هتل متفاوت یاری خواهند کرد. به گزارش وب سایت سوئیس اینفو (Swiss Info) همچنین قرار است آسیاب قدیمی، نانوایی و محل مورد استفاده برای بو دادن و خشک کردن شاه بلوط هم مورد مرمت و بازسازی قرار بگیرند. تعدادی از مزارع کشاورزی و پرورش دام و البته درختان شاه بلوط هم مورد توجه قرار داشته و ظاهرا در آینده به صورت محوطه های سبز محلی و طبیعی بازسازی خواهند شد.

در ژوئن سال گذشته میلادی کوریپو همچنین برای طرح ارائه شده پیروز به دریافت جایزه ای در زمینه نوآوری هتل ها شد. مدیر بخش گردشگری ناحیه تیچینو الیا فراپولّی (Elia Frapolli) در این زمینه به بی بی سی اعلام نمود که زندگی در یک دهکده کوچک مثل کوریپو بسیار خاص و متفاوت است و این طرح به گردشگران اجازه می دهد تا تعطیلات خود را به شکلی جدید سپری نمایند. مکانی شبیه به مکان های دیگری از این دست که در اقصی نقاط دنیا وجود داشته و متأسفانه در حال مرگ تدریجی هستند. او در ادامه اشاره می نماید که زندگی در این دهکده ها شبیه بودن در قرنی دیگر است. جایی که زمان بسیار کند و آهسته سپری می گردد، مردم همدیگر را می شناسند و در مجموع احساس خاص سرزندگی از بودن در دهکده ای که برای قرن ها به حیات خود ادامه داده است. مکانی ایده آل برای شروعی دوباره و پاک کردن جسم و روحی از سموم زندگی مدرن و شهری که فرصتی فراهم می نماید تا با روحیه ای تازه به استقبال مسائل زندگی بروید.

در فاز نخست مرمت و بازسازی این دهکده 3.27 میلیون دلار مورد احتیاج است. همچنین در سال 2020 میلادی این دهکده بخشی از اجتماع تازه شکل گرفته در این منطقه خواهد بود که در مجموع از هفت دهکده تشکیل شده و نزدیک به 900 نفر جمعیت خواهند داشت.

نظر شما در خصوص این ایده چیست؟ به نظر شما اجرای چنین طرح هایی برای روستاهای قدیمی ایران نیز پیروزیت آمیز خواهد بود؟ نظرات خود را حتما با ما نیز در میان بگذارید.