رژیم من مال خودم، رژیم تو مال تو - مجله دکوراسیون کاشیا

رژیم من مال خودم، رژیم تو مال تو

اصولاً وقتی بحث تغذیه را در جهت کاهش وزن مطرح می کنیم، هدفمان این است که بتوانیم راه و روش درست و اصولی غذا خوردن را به مردم آموزش بدهیم. به عبارت ساده تر، هدف از رژیم دادن به افراد، اصلاح الگوی تغذیه ای آن هاست.

بنابراین وقتی فردی برای اولین بار به منظور پایین آوردن وزنش به ما مراجعه می نماید، ابتدا توضیح حال کاملی از الگوی غذایی او می گیریم تا متوجه شویم که او چه غذاهایی می خورد و سپس بر اساس الگوی غذایی و سفره خانواده خود فرد، برایش برنامه غذایی در نظر می گیریم. البته، یک برنامه منطقی که بتواند به کاهش وزن او هم یاری کند.

حالا سوالی که در اینجا برای خیلی ها پیش می آید این است که وقتی برای اولین بار به یک متخصص تغذیه مراجعه می نمایند، رژیمی از او می گیرند که تقریباً شبیه به رژیم دوست، همکار یا یکی از اعضای خانواده شان است.

با این حساب، آیا افراد می توانند بدون مراجعه به متخصص تغذیه هم از رژیم غذایی همدیگر استفاده نمایند و نتیجه دلخواهشان را هم بگیرند؟ پاسخ، بدون تردید خیر است! چرا؟ جواب این سوال را می توان با یک مثال ساده و عینی به راحتی بیان نمود.

رژیم ها انحصاری اند!

شما فرض کنید که چند نفر هستید و همگی قصد دارید که برای رفتن به یک میهمانی عروسی یا حتی عزا پیش خیاط بروید و سفارش لباس بدهید. به طور حتم همه شما پارچه هایی با رنگ تیره را برای مراسم عزا و پارچه هایی با رنگ های روشن تر را برای مراسم عروسی انتخاب می کنید. حالا بعضی ها ترجیح می دهند که لباسشان کوتاه تر دوخته گردد و بعضی ها دوست دارند که لباس بلند بدوزند و از طرف دیگر بعضی از افراد قدشان کوتاه تر است و لاغرتر هستند و عده دیگری، چاق تر یا بلندتر هستند.

اگر شما قدتان بلند باشد و لاغر اندام هم باشید، باز هم می توانید لباس دوستتان که قدش کوتاه و چاق است را برای میهمانی عروسی امانت بگیرید و به تن کنید؟ مسلماً نه. اگرچه ممکن است رنگ و مدل لباس دوستتان برای عروسی مناسب باشد اما آن لباس فقط برای او دوخته شده و امکان دارد وقتی شما آن را به تن می کنید، ظاهر خیلی بدی پیدا کنید. با این مثال ساده حتماً متوجه شدید که یک متخصص تغذیه، رژیم غذایی هر فرد را بر اساس احتیاجهای او و تنها برای خودش در نظر می گیرد و همان طور که افرادی با سایزها و سلیقه های مختلف نمی توانند لباس یکدیگر را به امانت بگیرند، نمی توانند رژیمشان را هم با یکدیگر به اشتراک بگذارند.

رژیم بر اساس سفره غذایی

ما از فردی که برای نخستین بار به ما مراجعه می نماید، می پرسیم که چه خوراکی هایی در سفره غذایی خانواده آن ها جای دارد تا متوجه شویم که او اهل غذاهای سنتی است یا فرنگی!

سپس در بدو ورود و شروع برنامه رژیم درمانی، برای اینکه فرد از رژیم خسته یا دل زده نگردد، حدود 60 تا 70 درصد از خوراکی هایی که خودش می خورد را در برنامه غذایی اش می گنجانیم. حالا اینکه خیلی ها می بینند تقریباً اولین برنامه رژیمی که از متخصص تغذیه شان می گیرند با دوست یا همکارشان یک جور است به خاطر این است که معمولاً مردم ما غذاهای یکسانی در طول روز می خورند.

مثلاً اگر شما به چند تا از دوستانتان بگویید که فردا همراه خودشان یک خوراکی برای صبحانه بیاورند، به احتمال زیاد بیشتر آن ها لقمه نان و پنیر می آورند و شاید تنها یکی، دو نفر شیر و غلات صبحانه یا یک ظرف حلیم را با خودشان بیاورند. پس می بینید که این تشابه اولیه رژیم ها به خاطر تشابه در نوع غذاهایی است که ما می خوریم.

اما به طور کلی کسی حق الگوبرداری از رژیم دیگری را ندارد. چون همان طور که گفتم، رژیم هر فرد بر اساس سلیقه و خواست خودش برنامه ریزی شده و ممکن است افراد دیگر، سلیقه های غذایی متفاوت تری را نسبت به او داشته باشند و با الگوبرداری از رژیم دیگران، خیلی زود خسته شوند و اصلاً قید پایین آوردن وزنشان را بزنند. بگذارید این مسأله را هم با یک مثال ساده برای تان باز کنم. فرض کنید که شما برای رژیم گرفتن و پایین آوردن وزنتان به یک متخصص تغذیه مراجعه نموده اید و او هم با پرسیدن سوالاتی متوجه شده که شما به ماکارونی بیشتر از نان یا برنج علاقه دارید و به همین دلیل و برای علاقه مند کردن شما به رژیمتان تا جایی که اجازه داشته، ماکارونی را به جای برنج یا نان در رژیم تان به اسم منبع کربوهیدرات گنجانده است. حالا اگر دوست شما که از ماکارونی متنفر است، بخواهد عین برنامه رژیم شما را انجام دهد به طور حتم ظرف مدت بسیار کوتاهی از این رژیم بدش می آید و تازه شاکی هم می گردد که این دیگر چه رژیمی است!

از طرف دیگر، ممکن است در شروع رژیم، ما به فردی که روزانه 2200 کیلوکالری انرژی لازم دارد، یک رژیم 1200 کیلوکالری بدهیم، به فردی که احتیاجمند 2000 کالری است، رژیم 1200 کالری بدهیم و به فردی که 1800 کیلوکالری هم در روز احتیاج دارد، باز هم یک رژیم 1200کیلوکالری بدهیم. هر 3 این افراد، وقتی رژیمشان را با هم مقایسه می نمایند، می بینند که رژیم، یکسان است اما نمی دانند که پشت پرده چیز دیگری است و ما توقع نتایج یکسان را از رژیم آن ها نداریم. هرچند که ورودی کالری همه این افراد یکی است. در حقیقت، ما توقع داریم که نفر اول یک کیلوگرم، نفر دوم 800 گرم و نفر سوم 600 گرم وزن کم کند، چون احتیاجهای روزانه آن ها به انرژی فرق دارد. این هم مثال دیگری بود تا شما خوب متوجه این موضوع بشوید که رژیم هر فرد مانند لباس تن، فقط و فقط مناسب خود اوست!

فلسفه رژیم گرفتن

در حقیقت در رژیم دادن، غلط های خود فرد گرفته می گردد و رژیم بر اساس احتیاجها و سلیقه های وی تنظیم می گردد. البته ناگفته نماند که افراد می توانند الگوی درست غذا خوردن را به تمام اطرافیانشان یاد بدهند و آن را در جامعه رایج نمایند اما کسی نمی تواند رژیمش را با دیگران به اشتراک بگذارد.

به طور کلی، نگاه به سختی کشیدن کوتاه مدت برای کم کردن وزن، یک نگاه اشتباه است و کسی که می خواهد وزنش را پایین بیاورد و همواره هم سالم باشد، باید این نگاه را تغییر دهد و الگوی غذایی اش را تصحیح کند و با درست غذا خوردن، یک عمر با وزن مناسب و بدنی سالم زندگی کند نه اینکه مدام در پی کاهش وزن با رژیم های غیراصولی باشد.

منبع:www.tebyan.net

ارسال به وسیله کاربر محترم سایت : mehdigerdali

/ج

منبع: راسخون