نیکی خانم، جذاب ترین عروس ایران، 30سال بعد - مجله دکوراسیون کاشیا

بخش هایی از مصاحبه مفصل بهروز افخمی

*صحنه تصادف در فیلم عروس طوری فیلمبرداری شده که با بهترین فیلم های اکشن امریکایی و اروپایی قابل مقایسه است.

*صحبت هایی مبنی بر اینکه فیلم عروس خط شکن بوده از آن حرف هایی است که همان موقع یک عده می گفتند ولی هر چه از آن مقطع دور شدیم، تعیین شد بیشتر در این حرف ها مبالغه کردند، به شما یادآوری کنم فیلم هامون مهرجویی یک سال قبل از فیلم عروس با تمام جذابیت ها و به اصطلاح نکات ممنوعه فیلم ما ساخته شده است، اتفاقا در جشنواره هم نمایش داده شده بود و جایزه هم گرفته بود. نمایش عمومی هم داشت. در آن فیلم بیتا فرهی بازی می کرد و همه چیز در هامون از دیالوگ تا نمای نزدیک تا آرایش غلیظ بازیگر زن و هر چیز دیگر که قرار بود در فیلم عروس برای اولین بار دیده گردد یک سال قبلش دیده شده بود.

*از نظر من تفاوتی که عروس ایجاد کرد به ساخت و پرداخت آن مربوط می شد و اهمیت عروس به این نبود که خطوط قرمز را زیر پا گذاشته بود.

* افسانه دیگری که درباره فیلم عروس درست نموده بودند این بود که کیهان مخالف فیلم بوده و این کاملا دروغ بود. واقعیت این است که کیهان و سردبیر آن موقعش آقای مهدی نصیری فیلم را خیلی پسندیدند و نقد موافق درباره این فیلم نوشتند و این باعث شد عروس هنگام نمایش عمومی مورد حمله سراسری منتقدان آن موقع قرار بگیرد.

آیا نیکی کریمی از همان اول گزینه نقش اصلی فیلم (مهین) بود؟

بله به خاطر اینکه ما بازیگر هجده نوزده ساله ای که بتواند نقشش را پخته ودرست بازی کند نداشتیم. همین الان هم نداریم. یعنی اگر بخواهیم الان فیلم متکی به بازیگران جوان بسازیم نمی توانیم، چون بازیگر مطمئن جوانی که بتواند فیلم دو ساعته را پر کند - چه در زنان و چه در مردان زیر بیست سال - نداریم. البته شرایط در تمام جهان همینطور است.

اشاره کردید کیهان موافق فیلم عروس در زمان نمایش بود، اما آیا آن موقع مانعی برای اکران فیلم عروس از طرف گروهی و تفکری نیامد؟

معتقدم هر جایی که پیروزیت عظیم به وجود می آید با حجم عظیمی از حسادت ودشمنی روبه رو می شویم. تا دلتان بخواهد آن موقع درباره من دشمنی و حسادت ورزی شد ولی برای من اهمیتی نداشت. هیچ کدام را به یاد ندارم. می دانم قانون طبیعت است که هر کس پیروز می گردد دشمنان و حسودان زیادی پیدا می شوند که سعی می نمایند هر جور شده به او صدمه بزنند.

با توجه به اینکه بسکمک از منتقدان معتقدند که ابوالفضل پورعرب با فیلم شما به سینمای ایران معرفی گردید و بعد از آن به نوعی دروازه سینمای ایران به روی بازیگران خوش چهره باز شد...

در خصوص فیلم عروس انتخاب این بازیگران اقتضای داستان بود. تعهدی احساس نکردیم که بچه ها وجوان ها را به سینما معرفی کنیم. مجبور و نیازمند بودیم به دو جوان؛ یکی دختر هفده هجده ساله که ظاهرا از روی بی تجربگی وکم عقلی خودش را در شرایطی قرار می دهد که شوهرش کار قاچاق می نماید و مرد بیست و پنج ساله ای که آنقدر احساساتی و کم تجربه است که به خاطربه دست آوردن دختر مورد علاقه اش خودش را در شرایطی قرار می دهد که مجبور به انجام انواع جنایت می گردد.

واضح است که اگر این داستان را با مردی سی و چند ساله می ساختیم یا دختر بیست و هفت ساله جای نیکی کریمی انتخاب می کردیم تماشاگر از جفت آن ها متنفر می شد.

به نظر می آید در حال حاضر کمی جسارت از سینما گرفته شده. همین چند روز پیش بود که بحث رومینا اشرفی پیش آمد و نام فیلم هایی آورده شده که در محاق ماندند و فرصت مطرح شدن نداشتند. انگار آن فضای باز این روز ها وجود ندارد. شما چه عقیده ای دارید؟

به نظر من سینما دیگر آن سینمای 30 سال پیش نیست، یعنی اگر الان فیلم جسورانه ساخته گردد هم آنقدر ها تاثیر نمی گذارد که 30 سال پیش می توانست بگذارد.

نقد عباس کمک، دبیر تحریریه، ماهنامه فیلم

عباس کمک:

ساخته شدن فیلم عروس در سال 69 یک اتفاق مثال زدنی و شوک عجیب برای سینمای ایران بعد از انقلاب بود. در واقع با آمدن عروس در سینمای ایران چیزی شکسته شد و تمام آن بن مایه و پی ریزی را که تا قبل از آن در سینمای ایران چیده شده بود همه به هم خورد و تخریب شد و آن هم سینمایی بود که بسیار پالوده و بر اساس یک سری قواعدی بود که بخشی نوشته، بخشی گفته شده و بخشی بر اساس فضای موجود شکل گرفته بود.

اساسا اتفاق عروس باعث شد سینمای ایران بعد از انقلاب به بعد و قبل از فیلم عروس به لحاظ مضمونی، تصویری و ارایه شخصیت های سینمایی تقسیم گردد. تا قبل از آن کسی جرات نداشت برای بازیگر اصلی فیلمش دختری را انتخاب کند که زیبا چهره باشد، چشم های رنگی داشته باشد و کلوزآپ های دلچسب به لحاظ زیبایی شناسی تصویری چه از مرد و چه از زن فیلم بگیرد.

خاطره بازی نیکی کریمی با عروس

نیکی کریمی:

فیلم عروس برای من تصویر گنگ و شاداب تابستانی گرم و دلنشین از نوزده سالگی است که مقدمه ورودم به جهانی بازیگری شد. برخلاف عده ای، من برای بازیگر شدن سختی زیادی متحمل نشدم و دوره های طولانی بازیگری را نگذراندم. می توانم راحت بگویم خوش شانس بودم و سینما که وابسته به ادبیات، علاقه ازلی و ابدی من است، خیلی اتفاقی در مسیرم نهاده شد. از آنجایی که پدر و مادرم مشوق من در این زمینه بودند همین کار را برای من راحت می کرد. بازی در فیلم عروس پر از خاطرات شیرین و به یادماندنی، اما سخت است.

شاید اگر هر بازیگر دیگری در سن نوزده سالگی نقش عروس را بازی می کرد و در همان سال فیلمش جنجالی و پرفروش می شد، نمی توانست در این حرفه دوام بیاورد، اما من مراقب بودم و آگاهانه و محتاط در مسیری که انتخاب نموده بودم قدم بر می داشتم و می دانستم که می خواهم در سینما بمانم، اما درست آن موقعی که فیلم عروس ساخته شد، فیلم ها بیشتر جنگی و حادثه ای بودند و عروس در این میان طراوتی داشت که مخاطب را به خود جذب می کرد. تازگی موضوع این فیلم و داستان عاشقانه اش و لحن منحصربه فردش به دل تماشاگران می نشست. با اینکه فیلم های خوبی در آن سال ها ساخته شد - از جمله پرده آخر واروژ کریم مسیحی یا فیلم های عباس کیارستمی - عروس در ژانر خودش با تم عاشقانه ای که داشت، به یاد ماندنی شد.

منبع: روزنامه اعتماد

منبع: برترین ها