اختلال دوقطبی چیست و چه علائمی دارد؟ - مجله دکوراسیون کاشیا

اختلال دوقطبی یا بایپولار نوعی از اختلالات اعصاب است که در آن فرد حالات شدید افسردگی و حالات شدید شیدایی را تجربه می نماید. در دوران شیدایی فرد مبتلا به اختلال دو قطبی مراحلی از انرژی بسیار بالا را تجربه می نماید که ممکن است اقدامات هیجانی و غیرعادی انجام دهد.

این نوع از فعالیت های غیرعادی با کنش بیش از حد و به همراه ناتوانی از عملنمودهای روزمره نمود پیدا می نماید. ناتوانی هایی افسارگسیخته که منجر به آسیب به روابط فرد با دیگران، از دست دادن شغل یا فعالیت های تحصیلی می گردد و حالات شیدایی ممکن است سبب گردد فرد خودکشی کند.

انواع اختلال دوقطبی

اختلال بایپولار یا دوقطبی انواع مختلفی دارد و حالات آن در زنان و مردان فرق دارد. یکی از انواع این اختلال بایپولار نوع یک است که در آن فرد در بازه های زمانی یک هفته به بالا دچار دوره های شیدایی می گردد، در این مدت امکان تجربه حالات افسردگی وجود دارد اما بیمارانی که یک دوره کامل از احساسات شیدایی را تجربه نموده اند هم مشاهده شده اند. اما این تجربیات شیدایی تا جایی که فرد را به بستری بکشاند شدت داشته اند.

نوع دوم اختلال دوقطبی از تجربه نوعی خفیف تر از حالات شیدایی شناخته می گردد. افراد افسرده ای که حتی یک بار در زندگی خود حالات شیدایی خفیف را تجربه نموده باشند یا امکان تجربه آن را با توجه به حالات روانی کنونی خود دارند، اختلال دوقطبی نوع دوم محسوب می شوند. ویژگی این اختلال هیپومانیا یا همان حالت خفیف شیدایی است که حداقل چهار روز متوالی طول کشیده باشد.

بعلاوه نوعی از بایپولار شناخته شده است که در آن افراد تغییرات متدوال خلقی از افسردگی به شیدایی یا از هر کدام این حالات به حالت هنجار روانی دارند، این تغییرات روحی مکرر در فرد را اختلال خلقی یا خلق ادواری می گویند.

بروز اختلال دوقطبی در مردان و زنان

شیوع این اختلال در مردان و زنان یکسان است و میانه سن بروز علائم این بیماری در زنان و مردان حدود 25 سالگی است منتهی ممکن است در بعضی از بیماران اختلال از کودکی بروز پیدا کند. دیده شده است که بیمارانی در اواخر عمر را نشان می دهند که مربوط به اختلال دوقطبی است. به طور کلی اختلال دو قطبی یک بیماری مزمن است و فرد باید تا آخر عمر تحت نظارت باشد.

حالت شیدایی چگونه تجربه ای است؟

بیشتر بیمارانی که حالت شیدایی خود را برای رواندرمانگران تشریح نموده اند آن را با سرخوشی تعریف می نمایند. نوعی خودبزرگ بینی فرد را احاطه می نماید و فرد اعتماد به نفس بالائی را تجربه می نماید، مانند آنکه بخواهد و احساس کند که می تواند هر کاری را انجام دهد. با این وجود کج خلقی رفتار غالب فرد در دوره شیدایی است. احتیاج بیمار افسرده ای که دوران شیدایی را تجربه می نماید به خواب کم می گردد و اغلب پرحرف است. تمرکز در این افراد کاهش چشم گیری پیدا می نماید و براحتی حواس آن ها پرت می گردد. این افراد دست به ریسک های خطرناکی می زنند و عمدتا اقداماتی را انجام می دهند که برای خودشان و دیگران دردسرساز می گردد.

فکر یک فرد شیدا بیشتر از آنکه بتواند ابراز کند تخیل یا فعالیت دارد، بنابراین مدام از موضوعی به موضوعات دیگر می پرد. نمی تواند سخنان منسجمی بزند و اما در برابر مقاومتی که دیگران ممکن است در برابر نظراتش داشته باشند، پرخاشگر است.

دلیل ابتلا به اختلال دوقطبی چیست؟

تحقیقات نشان داده است که دلیل عمده ابتلا به این اختلال ژنتیک است. بسیاری از کسانی که مبتلا به این اختلال بودند سابقه بیماری در خانواده آن ها وجود داشته است. تحقیقات نشان می دهد که بسامد اختلالات روحی در خانواده هایی که بیمار بایپولار داشته اند بیشتر است.

درمان اختلال دوقطبی چگونه است؟

تحقیقات نشان داده است که هر نوع فعالیت روان درمانی بر بیمار یا خانواده و نزدیکان او سبب افزایش ثبات روحی می گردد. معمولا این درمان ها تحت نظارت روانپزشک صورت می گیرد تا اثر رواندرمانی و دارودرمانی در کنار هم سنجیده شوند.