ترفندی که زودتر ایمنی جمعی را رقم می زند
به گزارش مجله دکوراسیون کاشیا، در ابتدای همه گیری کرونا، یک فرد مبتلا به ویروس نوع ووهان، به طور میانه 2.5 نفر را مبتلا می کرد و اکنون نوع دلتای این ویروس میانگین این رقم را به پنج نفر رسانده است.
به نقل از نیوز، سال گذشته مجبور شدیم که این تعداد را از 2.5 نفر به کمتر از یک نفر برسانیم تا موج دوم خاتمه یابد. یعنی ما مجبور شدیم شیوه زندگی خود را تغییر دهیم تا انتقال 60 درصدی کاهش یابد. در حال حاضر هم همان محدودیت ها و اقداماتی که سال گذشته برای پایین آمدن این رقم به یک نفر را اجرا کردیم باید در نوع دلتا که آلودگی بیشتری دارد هم انجام دهیم اما این کاهش 60 درصدی از پنج نفر ما را به دو نفر مبتلا می رساند.
بنابراین، چه کاری انجام دهیم تا این مقدار را کاهش دهیم؟ در حال حاضر، ردیابی تماس ما بسیار بهتر شده و یاری خوبی است اما آیا کافی است؟ جواب این سوال به موارد شیوع ویروس بستگی دارد.
یکی از راهکارهای ارائه شده در این مورد واکسیناسیون است. تزریق واکسن احتمال ابتلا را کاهش می دهد (این کاهش حدود 90 درصد برای واکسن فایزر است، اما در خصوص واکسن آسترازنکا حدود 50 تا70 درصد است؛ استرازنکا در جلوگیری از بیماری جدی بسیار خوب است اما برای جلوگیری از هر نوع عفونت به میزان کافی کارایی ندارد). اگر به میزان کافی بدشانس نیستید که پس از واکسیناسیون آلوده شوید، احتمال آلودگی فرد دیگر را هم به نصف کاهش می دهید (هم در خصوص فایزر و هم آسترازنکا).
تا به امروز، به طور مناسب، با الویت بندی واکسیناسیون از احتمال بیماری و یا مرگ پیشگیری کردیم. افراد واکسینه شده که در مرکز مراقبت از سالمندان حضور دارند احتمال توسعه ویروس را ندارند، زیرا به طور میانه تماس روزانه کمتری دارند. پس چه کسی بیشترین تماس روزانه را دارد و به احتمال زیاد ویروس را توسعه می دهد؟ جوانان و افرادی که بیشتر درگیر فعالیت های اجتماعی هستند. افرادی که در اقتصاد گیگ یا مشاغل یا فعالیت هایی حضور دارند و با مردم بیشتر درگیر هستند. آیا باید این افراد را در مرحله بعدی الویت قرار دهیم؟ ما اکنون که دلتا اینجاست باید در خصوص واکسیناسیون افراد آسیب پذیر بحث کنیم.
چگونه این افراد را پیدا کنیم؟ این قسمت، سخت است. آیا بوروکراسی اداری برای تصمیم گیری در خصوص اینکه چنین افرادی چه کسانی هستند، ضروری است؟ و ضروری است که صحت آن را برای واکسیناسیون تایید کند؟
ما به اسم انسان، اغلب بر اساس ویژگی هایی در مکانی که زندگی می کنیم، گردهم جمع می شویم و اتفاقا افرادی که در مشاغل دارای تحرک بیشتر فعالیت دارند در مراکز شهری حضور می یابند.
به اسم مثال، بر اساس نقشه ای از ملبورن بر اساس لیست ایجاد شده به وسیله آدل منصور که مربوط به داده های مسکن پرمخاطره بعلاوه تحقیقات خارج از کشور در خصوص این که آیا مشاغل افراد به آنان اجازه می دهند که از خانه کار نمایند و یا اگر نمی توانند از خانه کار نمایند، چقدر محتمل است که هنگام کار با دیگران نزدیک باشند، منتشر شده است و در واقع با استفاده از سرشماری و سایر داده ها این لیست ترسیم شده است.
این نقشه خوشه بندی جغرافیایی موارد کووید-19 سال گذشته را به خوبی بیان نموده است و به راحتی می توان فقط محله هایی را شناسایی کرد که بالاترین نرخ کووید-19 را در موج دوم سال گذشته داشته اند. دو سوم موارد فعال در 31 جولای 2020 در 20 درصد محله های دارای بالاترین نرخ، متمرکز شده است.
وقتی فایزر برای افراد 16 تا 40 ساله در ویکتوریا تزریق گردد، پیشنهاد می کنیم برای این که سریع تر به ایمنی جمعی برسیم این منطقه ها را در اولویت قرار دهیم این امر موجب می گردد مقاومت ما بیشتر گردد، زیرا واکسیناسیون افراد متحرک بیشتر از واکسیناسیون یک شهروند عادی موثر خواهد بود.
این روش تاثیرات زیادی دارد حتی افرادی که زیاد متحرک نیستند و در منطقه های زندگی می نمایند که به طور میانه از حرکت بیشتری برخوردار هستند، این احتمال وجود دارد که بیشتر ویروس را دریافت و انتقال دهند. در نتیجه جغرافیا مهم است. چنین ترفندی باعث انعطاف پذیری شده و تاثیر آن هفته ها یا ماه ها زودتر از روشی دیگر است.
در سایر کلان شهرهای عظیم استرالیا که موج دوم برای شناسایی محله های دارای اولویت را نداشته اند، اولویت بندی محلات با استفاده از شاخصی مانند این نمونه یا فقط معیار محرومیت اقتصادی-اجتماعی انجام گردد.
منبع: همگردی